Angiodysplasie

Angiodysplasieën komen vooral voor in het slijmvlies van het maagdarmkanaal. Vaak gaat het om meerdere afwijkende vaatjes, soms verspreid door het maagdarmkanaal.

Wat is angiodysplasie?

Angiodysplasie (afwijkingen aan de bloedvaten) is een term waarmee een afwijkend bloedvat wordt aangeduid. Deze afwijkende bloedvaatjes hebben de eigenschap dat ze gemakkelijk beschadigen en bloeden. Angiodysplasieën komen vooral voor in het slijmvlies van het maagdarmkanaal. Vaak gaat het om meerdere afwijkende vaatjes, soms verspreid door het maagdarmkanaal. Meestal veroorzaken deze afwijkingen pas op latere leeftijd klachten.

Angiodysplasieën kunnen dus klachten in het maagdarmkanaal veroorzaken. Het is echter geen spijsverteringsziekte, maar een aandoening aan de bloedvaten.

Oorzaken van angiodysplasie

Het is niet duidelijk of angiodysplasieën aangeboren zijn, of dat ze pas op latere leeftijd ontstaan. Angiodysplasieën lijken vaker voor te komen bij patiënten met een chronische nieraandoening.

Ook patiënten met een vernauwing in de aorta (aortastenose) of een lekkende of falende hartklep, hebben een verhoogde kans op angiodysplasieën.

Klachten bij angiodysplasie

Bloedverlies via het maagdarmkanaal is het voornaamste symptoom bij angiodysplasieën. Dit bloedverlies kan chronisch zijn met hele kleine hoeveelheden. In dat geval is het bloedverlies meestal niet zichtbaar in de ontlasting. Bloedverlies kan ook plotseling (acuut) ontstaan.

Dit is vaak wel herkenbaar doordat de patiënt grote hoeveelheden bloed ineens verliest. Dit kan bloedverlies via de anus zijn, maar soms ook het braken van bloed via de mond. Als gevolg van het bloedverlies kan bloedarmoede (anemie) ontstaan. Dit geeft klachten zoals bleek zien, een slap gevoel, vermoeidheid en duizeligheid.

Diagnose van angiodysplasie

Afwijkingen aan de bloedvaten in de dikke darm kan de arts vaak ontdekken door middel van een coloscopie. Dit is een kijkonderzoek van de dikke darm. De arts bekijkt de binnenkant van uw dikke darm met behulp van een endoscoop. Dit is een flexibele slang waarop een lampje en een camera zijn bevestigd. De arts brengt de endoscoop via uw anus in de dikke darm. Op deze manier kunnen zelfs kleine afwijkingen in het slijmvlies, zoals angiodysplasieën, opgespoord worden. Angiodysplasieën in de maag en in de twaalfvingerige darm kunnen aangetoond worden tijdens een gastroscopie. Een gastroscopie is een kijkonderzoek van de maag en twaalfvingerige darm.

Om angiodysplasieën in de dunne darm op te sporen is een onderzoek met een camerapil mogelijk. Dit onderzoek wordt ook ‘video capsule endoscopie’ of ‘M2A’ (mouth to anus) genoemd. De patiënt slikt een capsule door waarin een minuscuul klein cameraatje zit. Deze camera maakt opnames van het maagdarmkanaal. Dit onderzoek wordt in principe alleen maar gedaan bij patiënten met onverklaarbaar bloedverlies wanneer een gastroscopie en coloscopie niets hebben uitgewezen.

Angiodysplasieën zijn doorgaans niet op te sporen met röntgenonderzoek, omdat de afwijkingen heel klein kunnen zijn.

Behandeling van angiodysplasie

Bij ernstige bloedarmoede kan een bloedtransfusie nodig zijn. Hiermee worden de angiodysplasieën niet behandeld maar de conditie van de patiënt verbetert hierdoor meestal snel.

Om de bloedingen te stoppen, kunnen verschillende endoscopische behandelingen uitgevoerd worden. Dit zijn behandelingen die uitgevoerd worden met behulp van een endoscoop. Een endoscoop is een flexibele buis met op de tip een lampje en een videocamera waardoorheen de arts kleine instrumenten op kan schuiven. Endoscopie kan gedaan worden via de anus (coloscopie) via de mond (gastroscopie) en dubbelballon endoscopie.

De bloedende bloedvaten worden ‘dicht geschroeid’ met elektrische stroom of laserstralen. Dit wordt elektrocoagulatie of lasercoagulatie genoemd.

In sommige gevallen plaatst de arts een metalen clipje op het bloedende vat waardoor de bloeding stopt.

Als de endoscopische behandeling niet succesvol is, kan de radioloog een katheterisatie uitvoeren. Dit is een behandeling waarbij een instrument via de liesslagader wordt ingebracht. Via de bloedvaten zoekt de radioloog de kapotte bloedvaatjes op. Dit gebeurt met behulp van contrastvloeistof en röntgenstraling. De kapotte bloedvaatjes worden met een clipje afgesloten door de radioloog. Hierdoor stopt in de meeste gevallen de bloeding.

Als bovenstaande behandelingen niet succesvol zijn, dan is een operatie noodzakelijk. Hierbij verwijdert de chirurg het aangedane deel van de darm. De uiteinden van de gezonde delen van de darm hecht de chirurg vervolgens aan elkaar.

Wanneer bovenstaande behandelingen niet mogelijk zijn, meestal vanwege een slechte lichamelijke conditie, of als er telkens weer nieuwe angiodysplasieën ontstaan, kan de arts besluiten om behandeling met thalidomide te starten. Thalidomide is een medicijn dat nog weinig wordt voorgeschreven. Het middel kan ernstige bijwerkingen hebben en is daarom geen standaardbehandeling. Thalidomide remt de groei en vorming van bloedvaten (angiogenese). Het is daardoor een effectief medicijn bij bloedverlies door angiodysplasie.

Ook behandeling met hormoonpreparaten, zoals oestrogenen en progesteron, kunnen voor de behandeling van angiodysplasie worden gebruikt. Ook deze middelen geven ernstige bijwerkingen.

We houden je graag op de hoogte

MDL Fonds geeft je graag betrouwbare en juiste informatie. Ben je blij met onze voorlichting? Steun ons! Want MDL Fonds ontvangt geen subsidie. We zijn volledig afhankelijk van donateurs.

Kies frequentie

Eenmalig

Maandelijks

Jaarlijks

Al 3 donateurs steunden vandaag een gezonde buik voor iedereen.

Colofon

Deze informatie is geschreven door het MDL Fonds.

In samenwerking met:
Drs. Jeroen Jansen, MDL-arts
Dr. Alfons Geraedts, MDL-arts
Dr. Rob Ouwendijk, MDL-arts
Dr. Mark van Berge Henegouwen, GI-chirurg
Dr. Christianne Buskens, GI-chirurg

Laatst herzien:
2013