Enose validatie-studie: Onderzoek van ontlasting bij vroeggeboren kinderen om necrotiserende enterocolitis (NEC) sneller op te sporen

Necrotiserende enterocolitis (NEC) is een ernstige darmontsteking die regelmatig voorkomt bij te vroeg geboren kinderen, met name in de eerste weken na de geboorte. Deze ziekte ontstaat door een combinatie van onrijpheid van de darm, verandering van het microbioom en verminderde doorbloeding van de darm. De meeste baby’s kunnen behandeld worden door aanpassing van de voeding en medicatie, maar een aantal kinderen heeft ook een operatie nodig. De ziekte zelf, maar ook een operatie, vergroot de kans op ernstige complicaties als overlijden, kortedarmsyndoom en bloedvergiftiging. Ook heeft NEC gevolgen op de lange termijn, zoals vertraagde groei en ontwikkelingsachterstand.   

In het begin is de ziekte moeilijk te herkennen, omdat symptomen aspecifiek zijn, dat wil zeggen niet passend in een specifieke aandoening. Het is belangrijk om het op tijd op te sporen omdat het dan vroeg kan worden behandeld en de ziekte minder ernstige gevolgen heeft.

Op dit moment zijn er geen goede laboratorium–testen die NEC in een vroeg stadium kunnen opsporen. Het doel van deze studie is om een nieuwe test te onderzoeken die artsen zou kunnen helpen bij het vroeg opsporen van de ziekte. Uit een eerdere studie van deze onderzoeksgroep blijkt dat een stofje genaamd ‘allantoïne’ mogelijk als signaal-stofje gebruikt zou kunnen worden. Omdat dit bij couveusekinderen die vervolgens NEC ontwikkelen al enkele dagen voordat de klachten zichtbaar worden in ontlasting te zien is. Met deze studie willen de onderzoekers deze bevinding bevestigen. 

Kinderen die bij een zwangerschapsduur van korter dan 30 weken geboren worden in een van de deelnemende ziekenhuizen, komen in aanmerking voor dit onderzoek. Van de eerste 28 levensdagen wordt ontlasting verzameld en ingevroren. Achteraf wordt gekeken welke kinderen NEC ontwikkelden in de eerste levensmaand. Hun ontlasting wordt getest op het stofje allantoïne en vergeleken met de resultaten van baby’s die geen NEC ontwikkelen. Allantoïne wordt gemeten door een nieuwe methode die door gebruik van complexe technieken verschillende producten van de stofwisseling van het kind kan meten. 

Op basis van de resultaten van voorgaand onderzoek, verwachten de onderzoekers dat allantoïne  gebruikt kan worden voor voorspelling van NEC. Zo kan behandeling van NEC vroeg worden gestart. Dit zal naar verwachting de dodelijkheid en ziektelast verlagen en het risico op lange–termijn–complicaties kunnen verminderen.   

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling.

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst.

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek.

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.